Βόλτα στο Ανοιχτό Γήπεδο της Καστοριάς – φωτο
Η αλήθεια είναι ότι είχα πολλά χρόνια να πλησιάσω προς τα εκεί. Οι προσπάθειες που γίνονται τελευταία να αναζωπυρωθεί η φλόγα αγάπης προς την ποδοσφαιρική ομάδα της Καστοριάς, ήταν ένας παράγοντας να δω την ιδέα «γήπεδο» με άλλο μάτι.
Γι’ αυτό, λοιπόν, ένα μεσημέρι της προηγούμενης εβδομάδας, μετά τα ψώνια σε διπλανό πολυκατάστημα και με τη θερμοκρασία κοντά στους 38 βαθμούς, πλησίασα την είσοδο του Γηπέδου, αρχικά με το ΙΧ. Πολύ σύντομα αναφώνησα «τι ανόητη ιδέα είχα πάλι, μεσημεριάτικα, μες στη ζέστη», αναπολώντας, ταυτόχρονα, τις λακκούβες της Αθ. Διάκου(!)
«Υπάρχουν και χειρότερα τελικά στους δρόμος», σκέφτηκα και συνέχισα με τα πόδια μέχρι την είσοδο. Πλησιάζοντας, είδα ένα μπουκέτο από μεγάφωνα (!!).
«Αλήθεια, πώς και δεν τα έχουν σηκώσει ακόμα Ρομά της περιοχής;», ήταν η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό. Έπεσαν; Τα έριξαν; Λειτουργούν; Είναι σκουπίδια; Απλές υποθέσεις…
Η συνέχεια ήταν αυτή που θα δείτε παρακάτω…
Ένα άψογα πλεγμένο πέπλο ιστού αράχνης έχει φράξει την είσοδο καλύτερα από τα σκουριασμένα συστήματα ασφαλείας….
8000 θεατές αντέχουν (;) αυτές οι κερκίδες, γράφει στο διαδίκτυο…
Η κυρία που δρόσιζε τον χώρο με ένα λάστιχο, ήταν η απόδειξη ότι ο χώρος δεν έχει εγκαταλειφθεί. Το ίδιο και η στοίβα με τα μπουκαλάκια νερού, καθώς και οι απλωμένες φανέλες σε ένα δωμάτιο με ανοιχτό παράθυρο και τα όργανα γυμναστικής.
«Αν ήμουν ποδοσφαιριστής θα ξετρελαινόμουν με την ιδέα να παίζω σε τέτοιο γήπεδο», συμπέρανα, αντικρίζοντας τις αμέτρητες παρεμβάσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια σε αυτόν τον χώρο άθλησης.
Ίσως τις επόμενες ώρες γεμίζει από πολίτες που θέλουν να αθληθούν, όπως γίνεται σε τόσα πολλά ανοιχτά στάδια της χώρας.
Ίσως ο χλοοτάπητας, ο τάπητας του στίβου και οι κερκίδες είναι σε άριστη κατάσταση και τα εξωτερικά φαινόμενα απατούν. Από μέσα κούκλα, από έξω πανούκλα…
Ίσως μπορούμε να διεκδικήσουμε διεθνείς αγώνες στίβου και τελικούς αγώνων ποδοσφαίρου στο άμεσο μέλλον και δεν το ξέρουμε.
Ίσως με τα έργα για τα νέα Γήπεδα του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ, μπορούμε να ζητήσουμε από τους «κολλητούς» μας Υπουργούς Αθλητισμού, ένα νέο Stamford Bridge στην Χλόη.
Μετά από αυτή την εμπειρία, το πήρα απόφαση…τώρα που είναι Καλοκαίρι, θα πάω μια μέρα να δω αν μπορώ να τρέξω γύρω γύρω στον στίβο. Μετά θα πάρω τη ρακέτα να παίξω σε ένα από τα γήπεδα τένις που ανακαίνισε ο Δήμος το τελευταίο διάστημα και φαντάζομαι μπορούν να χρησιμοποιήσουν ελεύθερα οι δημότες του, όπως και το γήπεδο βόλει στην είσοδο της πόλης δίπλα στο τοπικό ναυάγιο της στεριάς -α λα «Παναγιώτης» στην Ζάκυνθο- , «Ορεστιάς cruises».
Θα μαζευτούμε, τέλος, το βράδυ όλοι οι ενδιαφερόμενοι στα όργανα γυμναστικής της λεωφόρου των Κύκνων…τι κι αν δεν μπορείς να τα προσεγγίσεις πλέον αν δεν πατήσεις δεκάδες περιττώματα και φτερά χήνων. Τα τρίβεις λίγο στο χορτάρι (προτιμήστε το ξερό) και μια χαρά.
Ο αθλητισμός είναι ποιότητα ζωής και στην πόλη μας έχουμε αμέτρητες και ποιοτικές -δωρεάν- επιλογές, ευτυχώς! Ξέρετε.. ποδηλατόδρομους, γήπεδα, κολύμβηση ανοιχτής λίμνης κλπ
