Περπατώντας γρήγορα στην καυτή Κυριακάτικη Καστοριά
Κυριακή Αυγούστου, έχω ξεμείνει στην πόλη την στιγμή που οι περισσότεροι γνωστοί ανεβάζουν δροσερές φωτογραφίες από κάποιο κοντινό Beach Bar.
Ώρα για μια συνήθεια που δεν κολλά σε εποχές, διάθεση ή χρόνο. Η θερμοκρασία έξω ξεπερνά τους 36 βαθμούς, το μυαλό μου όμως στήνει ήδη το απογευματινό σκηνικό με παγωμένο καφεδάκι, «βούλιαγμα» στα μαξιλάρια και την εφημερίδα στα χέρια…
Η Κυριακάτικη εφημερίδα τα τελευταία χρόνια δεν αποτελεί μονάχα πηγή ενημέρωσης για όσα προηγήθηκαν την εβδομάδα που έφτασε στο τέλος της. Ψυχαγωγεί τα περισσότερα μέλη της οικογένειας.
Στην παχυλή έκδοση των 4+ € περιλαμβάνεται ειδικό ένθετο για τα σπορ, το life style, τα αυτοκίνητα, μέχρι σταυρόλεξα, παιχνίδια για το μυαλό και βιβλία ή ταινίες κάθε είδους.
Τα περίπτερα στην Καστοριά που πωλούν εφημερίδες μετρώνται πλέον στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Αφήνω το αμάξι στην Λεωφόρο των Κύκνων και κατευθύνομαι σε ένα από αυτά.
Με την άκρη του ματιού μου αντιλαμβάνομαι κάτι διαφορετικό στη στάθμη της λίμνης. Αρχίζει να μειώνεται αισθητά, στο σημείο αυτό τουλάχιστον…
Θυμάμαι τα περσινά, θυμάμαι το άρθρο που διάβασα στο Epiruspost πριν λίγες ημέρες για το φαινόμενο αυτό που εμφανίστηκε, ήδη, στη γειτονική Παμβώτιδα φέτος…
Επιταχύνω το βηματισμό μου καθώς η ζέστη είναι αφόρητη ακόμα και κάτω από τα φύλλα…Συνειδητοποιώ πως κάτι ενοχλεί την όσφρησή μου. Δεν μπορώ να το περιγράψω με δυο λέξεις, αλλά μάλλον σε κάτι χαλασμένο/μουχλιασμένο παραπέμπει...Από τη λίμνη έρχεται θαρρώ. Επιταχύνω κι άλλο.
Ταυτόχρονα χαζεύω το γιγάντιο πράσινο «χαλί» από χόρτα στην επιφάνεια της λίμνης. Μου φαίνεται τόσο οικεία πλέον η εικόνα.
Προσπαθώ να αποφύγω τα αμέτρητα περιττώματα των πτηνών που βόσκουν αυτή την ώρα στο Πάρκο Ολυμπιακής Φλόγας. Κάθε βήμα και πιο κοντά στο ειδυλλιακό Κυριακάτικο απόγευμά μου…
Ξάφνου αντιλαμβάνομαι μια πορτοκαλί σιδερένια κατασκευή ανάμεσα στα καταπράσινα καλάμια και στα χόρτα στην άκρη της λίμνης…
Είναι το μηχάνημα καθαρισμού της λίμνης. Εργάστηκε όταν χρειάστηκε φέτος…Τώρα αναπαύεται με ξεραμένα χόρτα στον ιμάντα του να θυμίζουν τη δουλειά που προηγήθηκε!
Όλοι έχουν ανάγκη από ξεκούραση τα Καλοκαίρια. Ιδιαίτερα τον Αύγουστο θαρρείς και όλα κυλούν με αργούς ρυθμούς.
Όχι όμως εγώ…Η ζέστη έχει αρχίσει να με ενοχλεί πολύ. Μια ματιά στο τοπίο αρκεί να μου δώσει δυνάμεις να φτάσω στον στόχο μου πιο γρήγορα.
Προσπερνώ μια όμορφη εγκαταλελειμμένη παραδοσιακή βάρκα στην άκρη της παραλίας. Με μπλεγμένα δίχτυα μέσα της.
Ποιος ξέρει πόσες ψαριές άντεξαν κι αυτά. Πόσο όμορφη θα ήταν μια βαρκάδα τώρα στα νερά της λίμνης;
Στόχος επετεύχθη.
Με την πολυπόθητη εφημερίδα ανά χείρας τρέχω -σχεδόν – προς το καυτό κάθισμα του Clio. Κοιτάζω πίσω μου πόσο όμορφη ήταν η μεσημεριανή μου βόλτα. Σχεδόν μονάχη, παρέα με το φυσικό τοπίο. Το βράδυ όλα θα δείχνουν διαφορετικά.
Ξαφνικά ένα από τα φωτιστικά της παραλίας με κάνει να συνειδητοποιήσω πως μόλις «ξεκοκαλίσω» την εφημερίδα μου, έχω πολλές δουλειές να κάνω στο σπίτι για τη βδομάδα που έρχεται!
Καλό απόγευμα Κυριακής σε όλους όσοι δεν πήγαν σε μια παραλία! Οι υπόλοιποι κάντε μια δροσερή βουτιά και για μας…
Χ.Κ.
