Μήπως τα δημόσια πρόσωπα πρέπει να σκέφτονται περισσότερο πριν μιλήσουν ή τραγουδήσουν;
Η ελεύθερη έκφραση είναι αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή, στη δημοκρατία και κυρίως στην αξιοπρέπεια.
Πότε όμως η δημόσια έκφραση ξεπερνά τα ηθικά όρια και μεταβάλλεται σε σφαίρα που διαπερνά ό,τι βρίσκει μπροστά της χωρίς επιστροφή, με συνέπειες απρόβλεπτες;
Σάλος έχει προκληθεί τις τελευταίες ώρες από τις προκλητικές δηλώσεις του Λάκη Λαζόπουλου μέσω της εκπομπής του ‘Αλ Τσαντίρι’ για τον Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε.
Αναφερόμενος στον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών ο Λάκης Λαζόπουλος εξέφρασε την άποψή του σχετικά με την αναπηρία του και τη σύνδεσή της με τις εμμονές:
«Όσο κι αν φανεί σκληρό αυτό που θα πω, όταν ο άνθρωπος είναι καθηλωμένος σε καρέκλα, σιγά σιγά το μυαλό του καθηλώνεται σε μια ιδέα. Αυτό το θεωρώ παράνοια, παραφροσύνη».
Η τοποθέτησή του έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εκτιμώντας ότι προσβάλλονται και θίγονται δεκάδες χιλιάδες «καθηλωμένοι» συνάνθρωποί μας.
Η επίσημη απάντηση-τοποθέτηση του Λάκη Λαζόπουλου αναμένεται.
Ο Λάκης Λαζόπουλος, όμως, δεν ήταν το μόνο δημόσιο πρόσωπο το οποίο προκάλεσε, με ή χωρίς προφανή πρόθεση.
Ένας από τους πιο πετυχημένους τραγουδιστές της εποχής με χιλιάδες θαυμαστές να γεμίζουν ασφικτικά τους χωρους όπου εμφανίζεται, αφιέρωσε τους νέους του στίχους στην αγαπημένη του Κύπρο:
«Με συγχωρείς για τα επόμενα
μα έχω εξετάσει τα ενδεχόμενα
πλέον θυμίζεις σκάρτη γκόμενα
που τριγυρνά στα κατεχόμενα»
Η έμπνευσή του όπως φαίνεται δεν ενθουσίασε, αλλά, εξόργισε πολλούς Κύπριους και όχι μόνο, φίλους του, οι οποίοι τους θεώρησαν προσβλητικούς, ατυχείς και ανούσιους.
Δύο ατυχή περιστατικά; Δύο κακές στιγμές; Το νόμισμα έχει δύο όψεις…
- Οι πρεσβευτές του δημόσιου θεάματος πρέπει να σκέφτονται καλύτερα τις συνέπειες των λόγων τους…
- Οι δέκτες των λεγομένων των δημοσίων προσώπων, όλοι εμείς δηλαδή που βομβαρδιζόμαστε από άπειρες πληροφορίες καθημερινά πρέπει να αρχίσουμε να τις αξιολογούμε όπως πρέπει…