Μια αστεία ιστορία για τη γούνα και το marketing
Διαβάζουμε συχνά κείμενα για την σχέση της γουνοποιίας με το marketng, την ανάγκη να υιοθετηθούν νέες μέθοδοι προώθησης της τέχνης και του προϊόντος σε παγκόσμια βαση, την εξωστρέφεια, τον τρόπο διαχείρισης των antifur και άλλα πολλά θέματα που όσο ο κλάδος παραμένει στον πάγο, λόγω πανδημίας, θα έπρεπε -συλλογικά- να καταστρώνονται σχέδια, στρατηγική και βήματα για την επόμενη μέρα.
Δεν γνωρίζουμε, αν κι ελπίζουμε, να γίνονται ενέργειες από τους αρμόδιους συλλόγους/συνδέσμους…θα μοιραστούμε, όμως, μαζί σας μια ιστορία που μας χτύπησε το καμπανάκι πριν κάποια χρόνια για την αντίληψη που έχουν επί του θεματος επαγγελματίες της γούνας.
“Ήταν μια όμορφη μέρα στη δουλειά όταν κλήθηκα από τον τότε εργοδότη μου να επικοινωνήσω με τα 3 καλύτερα (έπειτα από δική μου έρευνα φυσικά) γραφεία της χώρας για ανεύρεση προσωπικού.
Έπρεπε να ζητήσω από τους υπευθύνους να μας στείλουν τις προτάσεις τους για τον κατάλληλο υποψήφιο υπάλληλο με τον τίτλο “marketing manager” της επιχείρησης.
Στα απαραίτητα προσόντα-εκτός από τα κλασικά, δηλαδή, σπουδές, εμπειρία σε ανάλογη θέση, δυναμισμόκαι τέλεια γνώση της αγγλικής- μου ζητήθηκε να τονίσω την ανάγκη εύρεσης επαγγελματία με άριστη γνώση της Ρωσικής γλώσσας, της Κινεζικής και της Αραβικής.
Δυνατότητα μετακινήσεων, πραγματοποίησης ταξιδιών για vip παράδοση των εμπορευμάτων, ικανότητα ανάπτυξης του υπάρχοντος πελατολογίου κι επικοινωνία με Influencers.
Την ωρα που μου ανακοινώθηκε ο προτεινόμενος μισθός με έπιασε ένα ρίγος, αλλά επιστρατεύτηκε κάθε ψυχραιιμία που μπορούσε να πάρει η έκφρασή μου….1000€ καθαρά (ίσως και να ήταν συζητήσιμο, λίιιγο, το ποσό) συν το 10% κάθε πώλησης!!
Φυσικά επικοινώνησα άμεσα με γραφεία της Αττικής (είχα προθεσμία μιας ημέρας για την ολοκλήρωση της εργασίας αυτής), έστειλα γραπτώς τις απαιτήσεις της επιχείρησης και παρακαλούσα για άμεσες ενέργειες.
Ένα γραφείο έστειλε αμέσως ένα απαντητικό μήνυμα στο οποίο ανέφερε ότι θα έψαχνε στη δεξαμενή των βιογραφικών του και αν έβρισκε τον κατάλληλο θα επικοινωνούσε μαζί μας, σε διάστημα ενός έτους.
Ένα άλλο γραφείο είχε το θάρρος να πάρει τηλέφωνο και να προσπαθεί για ώρα η ευγενέστατη υπάλληλος να με πείσει ότι τα ζητούμενα προσόντα είναι εξωπραγματικά για την ελληνική αγορά, ότι αν υπάρχει έστω κι ένας άνεργος με κάποια από αυτά τα προσόντα, τότε δύσκολα θα δεχόταν με το μισθό αυτό και ότι έβρισκαν πολλές ασάφειες ως προς τις αρμοδιότητες του όρου “marketing manager” και πρωτόγνωρο το 10% επί των πωλήσεων.
Η τρίτη εταιρεία δεν επικοινωνησε ποτέ…αγνόησε την ευκαιρία συνεργασίας με γουνοποιούς της Καστοριάς. Ποιος ξέρει, ίσως ήταν οικολόγοι…
Τυχαίο που αποδείχθηκα ανεπαρκής να φέρω εις πέρας αυτό που μου ζητήθηκε; Μπορεί! Έστω κι ένας, όμως, να σκέφτεται ακόμα έτσι, το παιχνίδι για την Καστοριανή γουνοποιία έχει χαθεί.
Η δουλειά του marketing manager σίγουρα δεν είναι να τρέχει από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο και να παραδίδει παλτό.
Σεμινάρια στους ίδιους τους γουνοποιούς (όχι όλους, ευτυχώς υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις ακόμη) και τους φορείς του κλάδου για το τι σημαίνει μάρκετινγκ , χθες…
