Μεγάλες λαϊκοποπ επιτυχίες σε ελεύθερη «έντεχνη» απόδοση
Μεγάλες λαϊκές επιτυχίες της εποχής λαμβάνουν μία νέα διάσταση …»έντεχνη».
Διαβάστε τους αυθεντικούς στίχους και την έντεχνη απόδοσή του και γελάστε αθόρυβα…
1 . Stan – Με στεναχωρεί
Με στεναχωρεί που τα βράδια μου λείπεις
Με στεναχωρεί ο έρωτας σου αλήτης
και εσύ δεν έρχεσαι
Με στεναχωρεί και καπνίζω και πίνω
Με στεναχωρεί λίγο λίγο να σβήνω
πες μου αν χαίρεσαι
Με σπρώχνει στης λύπης το πηγάδι
Με σπρώχνει στης λύπης το πηγάδι που τα δειλινά μου λείπεις
Με σπρώχνει στης λύπης το πηγάδι ο έρωτάς σου αγύρτης
Και συ δεν φανερώνεσαι.
Με σπρώχνει στης λύπης το πηγάδι, τσιγάρα και αλκοόλ φθηνό
Με σπρώχνει στης λύπης το πηγάδι, της ζωής μου το φευγιό
Πες μου αν σε γέλια λούζεσαι.
2. Βαζαίος/Γιαννούλης – Πιτσιρίκα
Αγαπώ αγαπώ μια πιτσιρίκα,
ειναι τρε, ειναι τρέλα είναι γλύκα
Ότι μου, ότι μου’ λειπε το βρήκα,
στην μικρή, στην μικρή την πιτσιρίκα
Πιτσιρί, πιτσιρίκα θ’ αρρωστήσω,
άμα δε, άμα δε σε συναντήσω,
και τα ο, και τα όμορφα σου χείλη
τρυφερά, τρυφερά να τα φιλήσω
Μικρή μου Φεγγαρένια
Αγαπώ αγαπώ μια φεγγαρένια
Είναι τρε είναι τρέλα, είναι μαλαματένια
Ό, τι μου, ό, τι μου’ λειπε το βρήκα,
στην μικρή, στην μικρή την φεγγαρένια.
(Εδώ μπαίνει ο Χαρούλης)
Αρετού, Αρετούσα θ’ αρρωστήσω
άμα δεν, άμα δεν σε συναντήσω,
και τα ζα και τα ζαχαρωτά σου χείλη
ολόγλυκα, ολόγλυκα να τα φιλήσω.
3. Κωνσταντίνος (Personas) – Η πιο ωραία στην Ελλάδα
Ζαλίζομαι απ’ το πολύ ποτό,
τα χείλη σου μυρίζουν αλκοόλ
Μα δεν με νοιάζει, δεν με πειράζει,
απλώς θέλω να τα γευτώ.
Τίκα, τάκα, τίκα, τακ …
Άκου πως ηχεί η καρδιά μου για σένα,
παλαμάκια σου χτυπά, στο ρυθμό της
χόρεψε εσύ για μένα.
Η πιο νεράιδα στην Ελλάδα
Στη στεριά ναυαγώ απ’ το πολύ ποτό
Τα χείλη σου μυρίζουν της ξενοιασιάς το νερό
Μα δεν με νοιάζει, δεν με παίρνει το μαράζι
Απλώς θέλω μέσα τους να κολυμπώ.
Χέι χέι τα ρα ρα
Άκου πως φωνάζει η σιωπή μου για σένα,
Παλαμάκια σου χτυπά, σε ρυθμό κιρκαδιανό
Λύγισε τη μέση σου για μένα.
4. Νίκος Οικονομόπουλος – Εξαιτίας σου
Αν θα πιω και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου
Το τσιγάρο αν ξαναρχίσω, όλα εξαιτίας σου
Αν θα πιω κι αν υπερβάλλω για την απουσία σου
Κι αν απόψε δεν την βγάλω, θα ναι εξαιτίας σου…
Υποφέρω εξαιτίας σου, με θυμώνει η προδοσία σου
Δε κοιμάμαι εξαιτίας σου, με πληγώνει η αδιαφορία σου
Μου χουν λείψει τα αστεία σου, στο κρεβάτι η παρουσία σου
Ο θυμός σου η ηρεμία σου, όλα μαύρα εξαιτίας σου
Εξαιτίας της λήθης σου
Αν θα πιω όλον τον Βόσπορο και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου
Στη νικοτίνη αν ταξιδευτώ, όλα εξαιτίας σου.
Αν θα πιω κι αν υπερβάλλω για τη μη παρουσία σου
Και στου Άδη τα μονοπάτια αν βαδίσω, όλα εξαιτίας σου.
Αερικό, εξαιτίας της λήθης σου, σαν στοιχειό, η προδοσία σου
Ξαγρυπνάω εξαιτίας σου, με λαβώνει η αδιαφορία σου
Μου’ χουν λείψει τα αστεία σου, στη φουφού του καστανά η παρουσία σου
Ο χειμωνανθός σου, η ηρεμία σου, φουρτουνιασμένα σύννεφα εξαιτίας σου.
provocateur.gr