Η Καστοριά μίλησε στην κάλπη: Ο Ζήσης φεύγει, η Μαρία επιστρέφει πιο δυνατή
Μια αξέχαστη εκλογική αναμέτρηση ζήσαμε την Κυριακή 21 Μαΐου 2023 στη χώρα, με τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας να κρίνεται ως θρίαμβος.
Ίσως ούτε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μπορούσε να σκεφτεί τον μαγικό αριθμό 20, όση και η διαφορά των ποσοστιαίων μονάδων με τις οποίες κατέλαβε το κόμμα του την πρώτη θέση, αφήνοντας πίσω του- μεγάλο ηττημένο- τον ΣΥΡΙΖΑ και υπερ-λαβωμένο τον Αλέξη Τσίπρα, να αναρωτιέται τι δεν πήγε καλά.
Γιατί το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι μια απλή ήττα για την Κουμουνδούρου. Είναι η απόλυτη πανωλεθρία για το άλλοτε κυβερνητικό κόμμα, οποίο εν μία νυκτί βρίσκεται να παλεύει για την επόμενη μέρα και κυρίως για τη συνοχή του.
Πολιτικοί αναλυτές υπάρχουν πάρα πολλοί σε Πανελλαδικό επίπεδο και μάλιστα πολύ ικανοί να κάνουν τη δουλειά τους μέχρι το επόμενο κάλεσμα στις κάλπες την 25η Ιουνίου, όπως όλα δείχνουν. Εδώ, θα ασχοληθούμε με τα αποτελέσματα της ΝΔ, η οποία θα κυβερνά πιθανότατα, τη χώρα και για τα επόμενα 4 χρόνια και ο Νομός μας θα εκπροσωπείται από Βουλευτή αυτού του κόμματος. Η Καστοριά τίμησε με την ψήφο της το κόμμα της ΝΔ σε ποσοστό ~47%. Μικρή απώλεια, αλλά σε καμία περίπτωση η πανωλεθρία για την οποία έγραφαν πριν από τις εκλογές.
Στον Νομό Καστοριάς, μεγαλειώδης είναι η επιστροφή μιας έμπειρης πολιτικού στη θέση της Βουλευτή.
Η κα Αντωνίου έκανε πολιτικό «περίπατο», αφήνοντας πίσω της (με περισσότερες από 2500 ψήφους) 2ο, τον μέχρι πρότινος Βουλευτή ΝΔ, Ζήση Τζηκαλάγια και ακόμα πιο πίσω την κα Κανδύλη, η οποία πήρε μόλις 500-600 ψήφους περισσότερες από το 2019.
Όσο η Νέα Δημοκρατία πανηγυρίζει για την Πανελλαδική κυριαρχία της, το κλίμα στα 2 από τα 3 στρατηγία των υποψηφίων της ΝΔ στην Καστοριά είναι ανάλογο των καιρικών συνθηκών. Γκρίζο και ψυχρό. Γιατί αν κρίνουμε τη λαϊκή ετυμηγορία με μια γρήγορη ματιά, θα καταλήξουμε στο ότι η Μαρία θριάμβευσε, ο Ζήσης έχασε, η Αγνή δεν έπεισε, για ακόμα μία φορά.
Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι αθροίζοντας τις ψήφους των κ.κ. Τζηκαλάγια και Κανδύλη, ο αριθμός που έπιασε η κα Αντωνίου, δεν βγαίνει…
Ο πιθανοί λόγοι είναι πάρα πολλοί.
Ίσως ο κ. Τζηκαλάγιας δεν πέτυχε όσο πίστευε ως κοινοβουλευτικός Βουλευτής την προηγούμενη τετραετία, στα μάτια του Καστοριανού. Το έργο που αφήνει πίσω του, μικρό ή μεγάλο, δεν ήταν ικανό να πείσει τον κόσμο να τον σταυρώσει ξανά, ανανεώνοντας τη θέση του στα έδρανα της Βουλής, σε αντίθεση με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και άλλους βουλευτές (θεωρητικά φθαρμένους) που υπερψηφίστηκαν σε άλλες περιοχές (βλ. Καραμανλής στις Σέρρες).
Ίσως η κα Κανδύλη να πλήρωσε το γεγονός ότι δεν έπεισε, με τον λόγο της και τις δημόσιες τοποθετήσεις της, να πιστεύει βαθιά ότι μπορεί και θέλει να εκλεγεί Βουλευτής Καστοριάς, όσο επίμονα ζητούσε να ψηφιστεί το κόμμα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η κα Αντωνίου από την άλλη, βρήκε το σθένος να αναγεννηθεί από τις στάχτες της αναμέτρησης του 2019 και να αναδειχθεί κυρίαρχος στον Νόμο κερδίζοντας εκ νέου την εμπιστοσύνη του κόσμου. Ίσως βοήθησε η διευθυντική θέση της στο Γραφείο Πρωθυπουργού της Θεσσαλονίκης. Ίσως βοήθησε σημαντικά και η εξαιρετικά οργανωμένη προεκλογική της εκστρατεία από την ικανότατη μεγάλη ομάδα συνεργατών της. Η επικοινωνία είναι εξάλλου το Α και το Ω σε τέτοιες περιπτώσεις.
Ως πολίτες του Νομού Καστοριάς οφείλουμε πλέον να κοιτάζουμε με αισιοδοξία στο μέλλον και κυρίως να δείχνουμε εμπιστοσύνη στην επιλογή μας. Η πλειοψηφία μίλησε στις κάλπες. Αν προχωρήσουμε επιτέλους όλοι μαζί, οργανωμένα και με συλλογικότητα, κοιτάζοντας το συνολικό καλό του τόπου και της οικονομίας του, αφήνοντας το ατομικό συμφέρον στην άκρη, μόνο τότε θα δούμε την πραγματική αλλαγή.
Οι υποψήφιοι και οι μελλοντικοί υποψήφιοι σε όλες τις βαθμίδες (τώρα ξεκινά εξάλλου και το πάρτι των αυτοδιοικητικών εκλογών) πρέπει να παραδειγματιστούν από τα χθεσινά αποτελέσματα και να κρίνουν από εδώ και στο εξής με αντικειμενικά κριτήρια τις δυνάμεις τους. Το έργο, τις ικανότητες, τα όριά τους. Να προσέχουν όσα λένε στον ψηφοφόρο. Να κρίνουν αν επήλθε, ίσως και χωρίς να το καταλάβουν, ο κορεσμός. Ωραίες οι κολακείες των αυλικών, αλλά η λαϊκή ετυμηγορία είναι προφανώς εκείνη που έχει τον τελευταίο λόγο και σπάνια λανθάνει. Ο κόσμος αντιλαμβάνεται πλέον ότι δεν υπάρχει μόνο άσπρο και μαύρο. Ένα σημαντικό έργο (πχ) δεν σημαίνει ότι δεν μπορούσα να γίνουν ταυτόχρονα κι άλλα 10.
Ο εξωραϊσμός της μετριότητας και η γενικολογία κουράζουν την κοινωνία. Η αποχώρηση με αξιοπρέπεια, είναι χάρισμα ενός πραγματικού ηγέτη και δυστυχώς σπάνια όσοι ασχολούνται με την πολιτική ή τα κοινά, έχουν την ωριμότητα να το κάνουν. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μίλησε δημόσια για την σημασία που δίνει στον «τρελό του χωριού», ρόλο που αναλαμβάνει συνήθως η οικογένειά του και οι στενοί του φίλοι. Του μιλάνε με ειλικρίνεια, του επισημαίνουν λάθη, αστοχίες, παραλείψεις και κακές συμπεριφορές…με γλώσσα σκληρή, αλλά αληθινή! Πόσοι αντέχουν και κάνουν κάτι αντίστοιχο τοπικά; Πόσοι (νικητές και ηττημένοι, μελλοντικοί υποψήφιοι) θα ακούσουν -χωρίς φίλτρα- το μήνυμα της κοινωνίας; Γιατί όλα έχουν ένα τέλος. Αργά η γρήγορα, όλα κάνουν τον κύκλο τους και στις καρέκλες κάθεται κάποιος άλλος. Ουδείς αναντικατάστατος!
Σημασία, λίγο πριν τον απολογισμό, έχει η ιστορία να έχει γράψει το όνομά σου με χρυσά κι όχι με ξεθωριασμένα γράμματα.
Τα αποτελέσματα:
