Ξενάγηση στο «Κτήμα Στεργίου» μετά από 6 χρόνια – Μια διαφορετική, αξέχαστη εμπειρία
Ήταν Μάιος του 2017 όταν επισκεφθήκαμε για πρώτη φορά το «Κτήμα Στεργίου» στη Μεταμόρφωση Καστοριάς με αφορμή τους «δρόμους του κρασιού», τότε.
Η εμπειρία μας ήταν μοναδική. Προσπαθήσαμε να την καταγράψουμε, όσο καλύτερα μπορούσαμε στο παρακάτω κείμενο:
Μία εκπληκτική εμπειρία στο κτήμα Στεργίου – φωτογραφίες
Σήμερα, λοιπόν, 28 Μαΐου ξανά, όμως του 2023, επιστρέψαμε με την ίδια αφορμή αλλά με ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον να δούμε την εξέλιξη αυτής της οικογενειακής επιχείρησης του τόπου μας σε αυτά τα 6 χρόνια που μεσολάβησαν.
Συνοδοιπόρος μας η μικρή Σοφία. Δύσκολος κριτής, θα έλεγε κανείς και μεγάλη πρόκληση να δείξει ενδιαφέρον για έναν χώρο που δεν απευθύνεται σε μικρά παιδιά.
Φτάσαμε λίγο πριν από τις 2. Μια κεφάτη παρέα καθόταν στο τραπέζι της εισόδου και απολάμβανε κρασί με μεζέδες. Από την ανοιχτή πόρτα στα αριστερά μας διακρίναμε μια ομάδα που ξεναγούνταν εκείνη την στιγμή σε μια αίθουσα με μεγάλες δεξαμενές. Ακριβώς απέναντι, το μεγάλο τραπέζι στην αίθουσα όπου γίνεται και η απόσταξη του τσίπουρου, ήταν πανέτοιμο για την γευστική δοκιμή, στην οποία και μας κάλεσαν να συμμετάσχουμε.
Η Αφροδίτη Στεργίου μάς παρουσίασε 3 διαφορετικές ποικιλίες που δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ασυγκίνητο ακόμα και κάποιον αμύητο.
Τα ποτήρια μας γέμισαν από μια λευκή, μια (ολοκαίνουρια) ερυθρή και μια -ιδανική για κλείσιμο- ροζέ πρόκληση. Ειδικοί δεν είμαστε ούτε κατά διάνοια, όμως η διαύγεια και των 3 οίνων μάλλον σήμαινε ότι είχε γίνει πολύ καλή δουλειά μέχρι το τελικό στάδιο της εμφιάλωσης.
Πρώτη κίνηση ήταν να ανακινήσουμε ρυθμικά το ειδικό ποτήρι με το σχετικά μικρό στόμιο, ώστε να στροβιλιστεί το κρασί και να αναδειχθούν τα αρώματά του καλύτερα.
Μια εκρηκτική πανδαισία αρωμάτων από φρούτα και μπαχαρικά κυρίευσε την όσφρησή μας μεγαλώνοντας την ανυπομονησία για το στάδιο της γευστικής δοκιμής.
Κάθε κρασί που δοκιμάσαμε είχε τον χαρακτήρα του. Άλλο πιο γλυκό με φρουτένια επίγευση, άλλο πιο οξύ με κυρίαρχο το άρωμα των εσπεριδοειδών. Δεν μπορούμε να μην ξεχωρίσουμε το γνωστό και βραβευμένο ροζέ «Ορεστίς» που διανύει τη δική του πορεία στον κόσμο των εκλεκτών οίνων.
Η Αφροδίτη Στεργίου, με τη βοήθεια της μητέρας της, δεν παρέλειπε να μας δίνει λεπτομέρειες για κάθε οίνο που δοκιμάζαμε, όπως την παλαιότητά του, τον χρόνο που παραμένει στα βαρέλια, την ποικιλία σταφυλιών, τα φρούτα και τα μπαχαρικά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του.
Το πάθος με το οποίο μετέδιδε τις γνώσεις σε όλους εμάς που μοιραστήκαμε το ίδιο τραπέζι και την ίδια εμπειρία ως μια παρέα αγνώστων από την Καστοριά και την Κοζάνη, ήταν αξιοπρόσεκτο. Μόνο κάποιος που αγαπά πολύ αυτό που κάνει μπορεί να μιλά με τέτοιο ζήλο και περηφάνια. Έννοιες διακριτές από τον τρόπο που άνοιγε τη φιάλη, γέμιζε τα ποτήρια, μέχρι την αγωνία να αποκρυπτογραφήσει τις αντιδράσεις μας.
Η μικρή Σοφία δεν μπορούσε να δοκιμάσει φυσικά τίποτα από τα κρασιά, συμμετείχε όμως με μεγάλη χαρά στο παιχνίδι αναγνώρισης των αρωμάτων. Τα νόστιμα κριτσίνια, το αστείο παιχνίδι twister που είχαν ετοιμάσει για τα παιδιά δίπλα στο αμπέλι, οι φωτογραφίες πίσω από το μεγάλο βαρέλι, η βόλτα με το ασανσέρ στο κελάρι όπου φυλάσσονται τα βαρέλια σε ελεγχόμενη θερμοκρασία, η ξενάγηση της κας Στεργίου, τα παιχνιδιάρικα σκυλάκια του κτήματος, τα πειράγματα της όμορφης νέας παρέας και η ζεστασιά των ιδιοκτητών ήταν μια εμπειρία που θα θυμάται για καιρό και χαιρόμαστε που μοιραστήκαμε αυτό το ηλιόλουστο μεσημέρι της Κυριακής. Η πρόκληση πέτυχε!
Αυτό που έχουμε να επισημάνουμε συγκρίνοντας τις δύο επισκέψεις μας σε διάστημα 6 ετών είναι ότι το «κτήμα Στεργίου» είναι μια οικογενειακή επιχείρηση η οποία εξελίχθηκε. Άλλαξε προς το καλύτερο. Η νέα γενιά φαίνεται να έχει αφήσει ήδη την σφραγίδα της. Φεύγοντας από εκεί μείναμε με αυτή την εντύπωση. Η φιλοξενία αυτή την φορά ήταν διαφορετική. Οι οικοδεσπότες μας ήταν πιο ζεστοί, πιο αυθόρμητοι, πιο σίγουροι και περήφανοι για το «κόσμημα» του τόπου μας, που έχουν δημιουργήσει μόνοι τους.
Η καλλιέργεια 100 στρεμμάτων αμπελώνα απαιτούν σκληρή δουλειά και θυσίες. Όλα τα στάδια παρασκευής εκλεκτού κρασιού απαιτούν σωματική και πνευματική αφοσίωση από ανθρώπους που έχουν τρέλα με το αντικείμενο. Η επίγευση της επίσκεψής μας ήταν ακριβώς αυτή. Η οικογένεια αυτή αγαπά πολύ αυτό που κάνει και της αξίζουν μόνο λαμπρές στιγμές στο μέλλον. Οι εξαγωγές στο εξωτερικό που αυξάνονται και η αναγνώριση των κρασιών «Στεργίου» στον ελληνικό χώρο είναι η αναμενόμενη ανταμοιβή! Καλή επιτυχία!! Σας ευχαριστούμε για την όμορφη ξενάγηση!!
Μπορεί και αξίζει να αναπτυχθεί ο οινοτουρισμός στην Καστοριά; Σίγουρα ναι…Μια επίσκεψη στη Μεταμόρφωση θα σας πείσει.
