Της Αναλήψεως στο «Νησί» αρκετές δεκαετίες πριν – Ιστορική αναδρομή
«Μια μέρα διαφορετική, γιορτινή! «Σταθμός» για κάθε Καστοριανό, λίγο πριν τις Καλοκαιρινές διακοπές.
Η ημέρα της Αναλήψεως ήταν αργία στην Καστοριά, ίσως μια επανάληψη της Πρωτομαγιάς…
Σηκωνόμασταν πρωί πρωί γεμάτοι ενθουσιασμό. Φορούσαμε τα καλά μας που είχε σιδερώσει η μαμά αποβραδίς.
Το βράδυ θα τα βγάζαμε γεμάτα λάσπη και σημάδια άτσαλης διαχείρισης της λαιμαργίας μας. Όσο πιο λερωμένα, όμως, τόσο περισσότερες οι όμορφες στιγμές της ημέρας.
Πηγαίναμε στο «Νησί» με το λεωφορείο. Όλοι μαζί..γείτονες, γνωστοί, φίλοι. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην γνωρίζαμε κάποιον.
Πίσω από τον Ιερό Ναό της Αναλήψεως στήναμε τις κουβέρτες και τα καλάθια με τα τρόφιμα. Κεφτεδάκια, σαλάτες, σπιτικές πίτες, κρασί για τους μεγάλους, χυμοί και ό,τι μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νους υπήρχε μέσα στα μεγάλα ψάθινα καλάθια.
Ήταν παράδοση να τσουγκρίζουμε και κόκκινα αυγά, τα τελευταία της χρονιάς…Μάλιστα κάποιες νοικοκυρές έβαφαν ειδικά για την ημέρα αυτή.
Μια ολόκληρη πόλη απολάμβανε την ημέρα στην εξοχή. Εμείς τα παιδιά δεν σταματούσαμε να παίζουμε με τις μπάλες, την στιγμή που οι γονείς έκαναν ατελείωτες συζητήσεις με τους φίλους τους.
Η ημέρα αυτή ήταν η επίσημη «πρώτη» του Καλοκαιριού στα ζωηρά παιδικά μάτια μας. Το πρώτο παγωτό της χρονιάς ήταν η καλύτερη στιγμή της ημέρας…Η γεύση του έμεινε αναλλοίωτη στο πέρασμα των χρόνων.
Νωρίς το απόγευμα θα μπαίναμε στα «μοτόρια» που θα μας πήγαιναν στην Παναγία Μαυριώτισσα.
Εκεί θα συνεχιζόταν η όμορφη ημέρα χαλάρωσης και παιχνιδιού. Ο χώρος τότε δεν είχε καμία σχέση με ό,τι ξέρουμε σήμερα.
Μία απέραντη αλάνα κατάλληλη για πικ νικ, παιχνίδι και αμέτρητες ώρες ψυχαγωγίας και διασκέδασης κάτω από την σκιά των τεράστιων φυλλωμάτων. Πόσα γέλια, πόσα τραγούδια..πόσα άτσαλα σουτ με την μπάλα στα κεφάλια αγνώστων…
Το απόγευμα γυρνούσαμε σπίτι. Γεμάτοι χαμόγελα και αναμνήσεις που μας συντροφεύουν εδώ και δεκαετίες… »
———————————————————————————————————–
Εξήντα περίπου χρόνια μετά η βόλτα στο «Νησί» έχει αλλάξει!
Ίσως εμπορευματοποιηθεί…λογική εξέλιξη της εποχής. Και τι δεν έχει αλλάξει, όμως.
Όσο κρατάμε κάτι ζωντανό στην καρδιά μας δε χάνει την σημασία του και την επίδρασή του στη ζωή μας, όσα χρόνια κι αν περάσουν…
Κι επειδή μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις και σε μικρή αναζήτηση στο φωτογραφικό αρχείο μας δεν βρήκαμε φωτογραφία αναζητήσαμε και έχουμε κάτι όμορφο να κλείσει την αναδρομή μας…
Συγκινητικές Φωτογραφίες από τη σελίδα στο Facebook: Παλιες φωτογραφιες της Καστοριας.
Του Dimitrios Tsourtsoulas, που χρησιμοποιήσαμε και σαν κεντρική φωτογραφία
Χ.Κ.
