Η Καστοριά σήμερα μέσα από τα μάτια του επισκέπτη…

Έχετε προσπαθήσει να δείτε την Καστοριά αλλιώς; Έτσι όπως θα την έβλεπε οποιοσδήποτε πρωτάρης επισκέπτης ο οποίος γνωρίζει ελάχιστα  για την όμορφη αυτή πόλη της Ελλάδας από τουριστικούς καταλόγους κι αφιερώματα με όμορφες φωτογραφίες;

 

Ας υποθέσουμε πως ερχόμαστε για το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου, πρώτη φορά στην Καστοριά…Δείτε μέσα από τα μάτια μας την πρώτη επαφή με την πόλη, στην ιστορία που ακολουθεί…

 

Φτάσαμε αργά το βράδυ της Παρασκευής στην πόλη της Καστοριάς για το τριήμερο. Μέσω Εγνατίας Οδού η διαδρομή είναι γρήγορη κι αρκετά ασφαλής.

Οι πινακίδες εξόδου από τον Κάθετο της Εγνατίας μας μπέρδεψαν λίγο, αλλά καταφέραμε να βρεθούμε στη είσοδο της πόλης. Η νυχτερινή θέα μαγευτική. Τα φώτα αντανακλώνται με έναν απερίγραπτο τρόπο στα ήρεμα νερά της λίμνης. Έντονοι πράσινοι και μπλε Led χρωματισμοί ξεχωρίζουν από μακριά…Είναι ντεκόρ παραλίμνιων καταστημάτων; Δημόσιος φωτισμός; Θα δούμε από κοντά…Υπάρχουν λιγοστά φώτα και στο βουνό…Πόσο όμορφα!

Ούτε που καταλάβαμε πότε μπήκαμε στην  πόλη…Η πινακίδα «Καστοριά» μετά βίας έλαμψε από τα φώτα του αυτοκινήτου…Παντού τριγύρω σκοτάδι…καθόλου δημόσιος φωτισμός…θαρρείς πως δεν έχεις πάρει τον σωστό δρόμο…Σε τίποτα δε θυμίζει είσοδο πόλης!

Ρωτήσαμε και μάθαμε πώς θα βρούμε το ξενοδοχείο μας…»Αν είστε τυχεροί θα βρείτε και πάρκινγκ αρκετά κοντά», μας είπε ο υπεύθυνος στο τηλέφωνο!

Ξημέρωσε Σάββατο, ώρα για την πρώτη γνωριμία με την Καστοριά. Λατρεύουμε τις εκδρομές. Ειδικά να επισκεπτόμαστε περιοχές που έχουν νερό γιατί αποκτούν αυτόματα μια ιδιαίτερη γοητεία.

Έτσι και η Καστοριά. Η λίμνη μάς κέρδισε αμέσως…Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ της Αντιπεριφέρειας. Τρέξαμε αυθόρμητα κοντά στη λίμνη. Πολύς κόσμος είχε την ίδια ιδέα…

 

Οι περισσότεροι ασχολούνταν με τις χήνες που όλως παραδόξως κυκλοφορούν με χαρακτηριστική ελευθερία ανάμεσα στον κόσμο, στις καφετέριες και τα εστιατόρια της περιοχής. Φωτογραφίες, πειράγματα από μικρά παιδάκια, τάισμα με ψωμάκι, είναι τα πιο συνηθισμένα.

 

Ο καιρός εξαιρετικός. Το βράδυ νιώσαμε το κρύο του βουνού, αλλά ο ήλιος μας χαρίζει όπως φαίνεται ένα ανέλπιστα ζεστό τριήμερο. Ιδανικό για βόλτα κι εξερεύνηση.

Ακολουθούμε τον κόσμο…Μουσεία και αξιοθέατα θα τα επισκεφθούμε αύριο, σήμερα ανακαλύπτουμε την πόλη χωρίς χάρτη…

 

 

 

 

 

Δεν αργήσαμε να καταλάβουμε πως στην παραλία θα βρούμε αρκετές καφετέριες για να απολαύσουμε έναν καφέ πολύ κοντά στη λίμνη. Ο χώρος που μένει είναι ελάχιστος για περιπατητές και ποδηλάτες, αλλά η εμπειρία είτε περπατάς είτε κάθεσαι είναι μοναδική, ειδικά μια τέτοια ηλιόλουστη ημέρα.

Τραπεζοκαθίσματα με ιδιαίτερη αισθητική- αμφιλεγόμενη πολλές φορές- ανάμεσα σε φοίνικες, κατασκευές, κούνιες, πάνω στο χωμάτινο λοφάκι ή στο  πεζοδρόμιο…Η μουσική αρκετά δυνατή για εξωτερικό χώρο. Με μία γρήγορη ματιά καταλάβαμε πως ο δρόμος στον οποίο στεγάζονται όλα αυτά τα καταστήματα είναι γεμάτος μαγαζιά που απευθύνονται στους τουρίστες. Διακοσμητικά και αμέτρητα είδη με βάση τη γούνα είναι κάτι που θα βρεις σε αφθονία στην Καστοριά. Δε γίνεται να φύγεις χωρίς γούνινες παντόφλες, εντυπωσιακά πον, γούνινα καπέλα ή χαλάκια για το σαλόνι…

Θα αφιερώσουμε αρκετή ώρα μετά για τα ψώνια μας…

Η βόλτα συνεχίζεται…Ώρα φαγητού για πολλούς και τα καθίσματα φαίνεται πως δεν είναι αρκετά για παραλιακά καταστήματα.

 

 

Δεκάδες ψαράδες περιμένουν υπομονετικά  να τσιμπήσει κάτι καλό. Σκεφθήκαμε να επισκεφθούμε το Ενυδρείο αύριο, για να ενημερωθούμε καλύτερα για τα ψάρια της λίμνης.

 

 

 

Επιστρέψαμε να πάρουμε το αυτοκίνητο προκειμένου να κάνουμε τον «γύρο της λίμνης», όπως μας συνέστησε ο υπάλληλος στο ξενοδοχείο…

Κατά την επιστροφή, το μάτι μας είχε συνηθίσει την απερίγραπτη με λέξεις φυσική ομορφιά που προσέφερε η λίμνη και η πανίδα της.

Η ζέστη έκανε τη μυρωδιά από τα νερά να ενοχλούν σημαντικά τη βόλτα μας…Προσέξαμε την πράσινη επιφάνεια…Γιατί είναι έτσι; Δεν μπορεί να παρέμβει κανείς;

 

 

 

 

 

 

 

Περπατώντας διαπιστώσαμε το τίμημα της συνύπαρξης με τις όμορφες χήνες στις πλάκες της παραλίας…

Φρέσκα ή ξεραμένα από τον ήλιο περιττώματα των μεγαλόσωμων πτηνών βρίσκονται σε όλη σχεδόν την διαδρομή. Στην αρχή το είδαμε σαν παιχνίδι, όταν όμως πατήσαμε τα πρώτα η διάθεσή μας άλλαξε…

Κατευθυνθήκαμε στο τουριστικό περίπτερο για χάρτες και πληροφορίες…Στην πορεία βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το παραμελημένο, γεμάτο σκουπίδια, συντριβάνι…

 

 

 

Πόσο πιο όμορφο θα ήταν εάν λειτουργούσε μια τόσο όμορφη ημέρα…

 

Στο περιποιημένο πάρκο από πίσω του, με το όμορφο θεατράκι και τα δεκάδες παγκάκια για χαλάρωση, πάνω στο φρεσκοκουρεμένο γρασίδι αντικρίσαμε μια ήσυχη παρέα καθισμένη σα να κάνει πικ νικ…Είναι μετανάστες, μας είπε μια φωνή, δεν φεύγουν από εδώ όλη μέρα, πολλές φορές και τη νύχτα.

Καθίσαμε σε ένα παγκάκι δίπλα σε ένα όμορφο έργο τέχνης το οποίο φωτογραφίσαμε και κοντά σε μια περίεργη κατασκευή με μπλε σίδερα.

Σε μια γωνιά του πάρκου είδαμε μια τεράστια ποσότητα χαρτονιών παρατημένα έξω από τους κάδους…

Διασχίσαμε τα φανάρια και μπήκαμε στο αυτοκίνητο για το «γύρο της λίμνης»…Αν έπρεπε να πληρώσουμε για το πάρκινγκ δεν καταλάβαμε ποτέ…Τα μηχανήματα είναι λιγοστά και δεν υπάρχει καλή σήμανση.

Ο δρόμος που οδηγεί στο γύρο έχει πολλή κίνηση, ίσως λόγω της ημέρας.. Ένα λεωφορείο είχε μπλοκάρει την κυκλοφορία για αρκετή ώρα, καθώς ένα φορτηγό ξεφόρτωνε κάτι σε ένα κατάστημα…

Αυτοκίνητα σταματημένα στη μέση του δρόμου ή πάνω σε στροφές με αλάρμ, έκαναν την διαδρομή μας κουραστική και επίφοβη…

Λίγα μέτρα πιο κάτω ένα ασθενοφόρο προσπέρασε με μεγάλη ταχύτητα τρία αυτοκίνητα στη σειρά…Είναι ο δρόμος που οδηγεί στο Νοσοκομείο, καταλάβαμε αργότερα…

Ο «γύρος» μας αποζημίωσε! Μια διαδρομή που δύσκολα θα βρεις παρόμοια σε όλη τη χώρα…Εσύ και η φύση! Κάτω από την σκιά των δέντρων που φοράνε πλέον την Φθινοπωρινή τους ενδυμασία…Πόσες φορές σταματήσαμε για φωτογραφίες;!

 

 

 

 

 

 

 

Περάσαμε και από την Σπηλιά του Δράκου. Γινόταν χαμός από κόσμο που περίμενε να μπει…Θα την επισκεφθούμε αύριο…

 

 

Η διαδρομή μας μάγεψε.. Δεν καταλάβαμε ποτέ αν ήταν σχεδιασμένη για αυτοκίνητα, περιπατητές ή ποδηλάτες…Μάλλον για όλους μαζί, εφόσον είχαν τη διάθεση να συνεργαστούν σε κάποια σημεία…

Δυστυχώς ο δρόμος είναι σε άθλια κατάσταση. Σχεδόν ακατάλληλος για ΙΧ. Κάποιες λακκούβες φαίνονται πρόσφατα καλυμμένες αλλά οι ρίζες, ειδικά στο τέλος της διαδρομής, είναι σχεδόν ανυπόφορες.

Μια κατάσταση που δε θυμόμαστε να αντιμετωπίσαμε στον παραλίμνιο των Ιωαννίνων που επίσης έχει πολλά δέντρα, άρα και ρίζες…

Η πόλη από την άλλη πλευρά έχει μια διαφορετική, πιο άγρια ομορφιά…Αναρωτηθήκαμε πώς θα φτάσουμε στο πάρκινγκ της Αντιπεριφέρειας, την αφετηρία μας, και μετά για φαγητό…Βρήκαμε μια μικρή λαϊκή αγορά στον δρόμο και κολλημένοι στην κίνηση ρωτήσαμε έναν ευγενικό πωλητή.

Με την άκρη του ματιού μας είδαμε λευκούς κεραμικούς κύκνους στολισμένους με λουλούδια. Πόσο όμορφη ιδέα στην πόλη με τους κύκνους, τις χήνες και τους πελεκάνους!

Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ που είχε γεμίσει για τα καλά…Τις θέσεις παράπλευρα του κεντρικού δρόμου είχαν πιάσει αρκετά λεωφορεία.

 

 

Ώρα για φαγητό…Θα ψάξουμε να βρούμε κάτι παραδοσιακό…Θέλουμε οπωσδήποτε να δοκιμάσουμε τοπικές σπεσιαλιτέ και γλυκά, ως γνήσιοι λάτρεις του γαστριμαργικού τουρισμού.

Το απόγευμα θα περπατήσουμε στα στενά της πόλης. Είναι κάτι που λατρεύουμε να κάνουμε σε κάθε πόλη που επισκεπτόμαστε…Την εικόνα της Καστοριάς από το πάρκινγκ  κυριεύουν οι τεράστιες ακαλαίσθητες πολυκατοικίες, πολλές από τις οποίες έχουν μία ασύμμετρη κορυφή…

Θα ψάξουμε για την παλιά πόλη! Τα αρχοντικά και τα σοκάκια με τις χαρακτηριστικές πλάκες. Τις εκκλησίες που ξετρυπώνουν σε κάθε γωνιά…Την όμορφη Καστοριά των φυλλαδίων! Θα ανεβούμε, θα κατεβούμε, θα δούμε όσα περισσότερα μπορούμε.

Ευτυχώς δεν πήραμε το μωρό μαζί..Οι υποδομές για καρότσια είναι ανύπαρκτες…

Α! Θα προσπαθήσουμε να μπούμε και στη λίμνη με κάποιον τρόπο…Τόσες βάρκες υπάρχουν, όπως βλέπουμε τριγύρω…Σίγουρα έχουν σκεφτεί να κάνουν διαδρομές με παραδοσιακά πλοιάρια, όπως στη Βενετία με τις γόνδολες…Μεγάλα καραβάκια μας είπαν δεν λειτουργούν για διάφορους λόγους τους οποίους δε μας ενδιαφέρει να μάθουμε! Αν θέλουμε μπορούμε να φωτογραφήσουμε ένα σκουριασμένο παρατημένο καράβι στην είσοδο της πόλης…

Οι άνθρωποι είναι ευγενικοί!  Έχουν διάθεση να μας βοηθήσουν όπως διαπιστώσαμε, δειχνουν εξοικειωμένοι με τους επισκέπτες.

Η πρώτη μας εντύπωση για την πόλη είναι αρκετά καλή! Ιδανική για τουρισμό λίγων ημερών με μέτριες απαιτήσεις! Ανυπομονούμε για τα αξιοθέατα και τα κρυμμένα μυστικά της πόλης. Τη ζωή τη νύχτα!

Ευτυχώς ο καιρός είναι καλός και δεν περιοριζόμαστε σε βόλτες με το αυτοκίνητο…

 

X.K.

 

 

Comments

comments