Η απάντηση στην ανάρτηση του ΟΠΑΚ και στα σχόλια αναγνωστών για τη χαριτωμένη Λούση
Πριν λίγες ημέρες απασχόλησε την κοινωνία μας το θέμα της Λούση, μιας χαριτωμένης σκυλίτσας. Η Ομάδα Προστασίας Αδέσποτων Καστοριάς δημοσίευσε το θέμα με τα σχόλια αναγνωστών να ποικίλουν.
Η δημοσίευση:
«Η σκυλιτσα που βρέθηκε πριν μερικές μέρες στον Μελισσοτοπο και χαρηκαμε ότι γύρισε στο σπίτι της βρίσκεται μόνιμα δεμένη σε μια αυλή, χωρίς κατάλυμα να φυλαει.. λουλούδια..
Δεχτηκαμε τηλεφωνημα για παθητική κακοποίηση και όταν βρεθήκαμε στο σημείο την είδαμε κουλουριασμενη να τρέμει από το κρύο (εμείς κρυωναμε με μπουφάν).
Είναι έτσι εδώ και μια βδομάδα περίπου, νύχτα, μέρα. Στον ήλιο, στον αέρα και την βροχή.
Καλεσαμε την αστυνομία και με την μαρτυρα καταθεσαμε μήνυση για παθητική κακοποίηση.
Η..ιδιοκτήτρια συνελήφθη αλλά αφέθηκε ελεύθερη.
Η σκυλιτσα παρέμεινε εκεί.
Αύριο μετά από αυτοψια της κτηνιατρικής υπηρεσίας θα αποφασισθει αν θα αφαιρεθεί το ζώο.
Η μαρτυρας δέχτηκε υβριστικο τηλεφώνημα από συγγενείς της ιδιοκτήτριας.
Ευχαριστούμε θερμά την κυρία Πουλτιδου που πέρασε τουλάχιστον 5 ώρες στο τηλέφωνο μαζί μας στο τμήμα. Η βοήθεια, οι γνώσεις και οι συμβουλές της ήταν πολύτιμες.
Χωρίς αυτήν δεν θα είχε φτάσει καν στην Εισαγγελέα το θέμα.
Η κτηνίατρικη υπηρεσία βεβαιωσε ότι το ζώο είναι υγιές και η αστυνομία δεν προχώρησε σε περαιτέρω ενέργειες.
Με λίγα λόγια το ζώο παραμένει δεμένο μέρα-νύχτα στην αυλή χωρίς σπιτακι και χωρίς βόλτα!»
Διαβάστε την επίσημη απάντηση στην ανάρτηση του ΟΠΑΚ και των σχολίων πολλών αναγνωστών στο FB της κυρίας Θεοδότας Λέφα.
Απάντηση της Θεοδότας Λέφα για τη “ΛΟΥΣΗ”.
Τη Λούση την έφεραν σε μένα η μητέρα του ιδιοκτήτη της, ο οποίος βρίσκεται στην Αυστραλία, και δύο νέοι φιλόζωοι το απόγευμα της Τετάρτης 22 Μαρτίου 2017. Μου είπαν ότι τη βρήκαν στο Μελισσότοπο και ότι την πήγαν σε γιατρό, ο οποίος είπε ότι είναι υγιής. Ταυτόχρονα μου έδωσαν ένα σακκουλάκι με σκυλοτροφές και ένα χάπι για να τα δώσω στη Λούση την επόμενη ημέρα, όπως και έγινε. Η Λούση ήταν σκελετωμένη και “λεχώνα”. Την έβαλα σε ένα περιφραγμένο κήπο με γκαζόν, που διαθέτω, και είπαν ότι είναι πρόθυμoι να βοηθήσουν σε ό,τι χρειασθώ.
Εγώ στις 22 και 23 Μαρτίου ήμουν άρρωστη. Παρά ταύτα έδινα στη Λούση τροφή και νερό και φρόντιζα για την καθαριότητά της. Το βράδυ την έβαζα να κοιμηθεί σε μία κουβέρτα στην πιλοτή της οικοδομής μου μπροστά στην είσοδο. Κάθε βράδυ στις 11 με 12 περίπου η Λούση έπαιρνε και παίρνει “επιδόρπιο”. Συγκεκριμένα στην οικοδομή μου μένει μία κυρία, η οποία διαθέτει σε κοντινή απόσταση εστιατόριο και κάθε βράδυ φέρνει λιχουδιές (κόκκαλα κλπ) τις οποίες η Λούση απολαμβάνει και δείχνει τη χαρά της. Εγώ συνήλθα την Παρασκευή 24/3/2017 και βγήκα στην αγορά για να αγοράσω τα απαιτούμενα για την οικογένειά μου αλλά και για τη Λούση. Συγχρόνως ανέθεσα σε ξυλουργό να κατασκευάσει σπιτάκι για τη Λούση, ο οποίος μου είπε ότι θα το φτιάξει αφού πρώτα βγάλει το σχετικό κοστολόγιο.
Στις 25 του μηνός ήταν Εθνική Εορτή και στις 26 ήταν Κυριακή. Συνεπώς δεν μπορούσα να κάνω τίποτε. Τη Δευτέρα 27 Μαρτίου επικοινώνησα και πάλι με το ξυλουργό, ο οποίος κατασκεύασε ήδη και έφερε το σπιτάκι. Η Λούση συνήλθε, πήρε βάρος, ήταν χαρούμενη και εγώ περίμενα τα παιδιά να περάσουν και να πάμε τη Λoύση σε κτηνίατρο για να την εξετάσει και για να “βγάλει ταυτότητα”.
Τη Δευτέρα το βράδυ, σε ώρα που δεν επιτρέπεται από το Νόμο, ήρθαν στο σπίτι μου δύο αστυνομικοί, οπλισμένοι σαν αστακοί, λές και πήγαιναν να πιάσουν τον ΠΑΛΑΙΟΚΩΣΤΑ, τη ΡΟΥΠΑ ή τα άλλα καλά παιδιά και μου ζήτησαν με πολύ ευγένεια να τους ακολουθήσω στο Αστυνομικό Τμήμα για να μου κάνει ο αξιωματικός κάποιες ερωτήσεις. Στο Αστυνομικό Τμήμα, όπου παρέμεινα μέχρι την 12η νυχτερινή ώρα, πληροφορήθηκα ότι υπέβαλε μήνυση σε βάρος μου η κ. ΣΚΟΡΔΑ για κακομεταχείριση κατά της Λούση.
Τα Αστυνομικά όργανα επέδειξαν απέναντί μου υπέρμετρη ευγένεια, όμως ενήργησαν “εν σπουδή”.
Την αμέσως επόμενη ημέρα (Τρίτη 28 Μαρτίου 2017) και ώρα 9 με 10 το πρωί ήρθε στο σπίτι μου η αρμοδία κτηνίατρος, η οποία διεπίστωσε το άριστο της υγείας της Λούσης και το άριστο περιβάλλον, στο οποίο διαβιώνει. Επομένως, όσα κατήγγειλε η κ.Σκόρδα είναι ασύστολα ψεύδη, συκοφαντικά και δυσφημιστικά για μένα και οφείλονται στην αντιπάθεια και το φοβερό μίσος, που τρέφει αυτή και η μητέρα της για μένα.
Η κ.Σκόρδα, η οποία ως φιλόζωος έκανε την καταγγελία σε βάρος μου, δεν είναι καθόλου φιλόζωος. Αυτό το συμπεραίνω από το γεγονός ότι αυτή και η μητέρα της έχουν κλεισμένο στο διαμέρισμα που μένουν επί σειρά πολλών ετών και επί 24 ώρες το 24ωρο ένα αρσενικό σκύλο, γεγονός που είναι βασανιστικό για το σκύλο. Μόνο για τις ανάγκες του σκύλου τον κατεβάζουν μία ή δύο φορές την ημέρα επί πέντε έως δέκα λεπτά στην παραλία.
Η κ.Σκόρδα παρίστατο κατά την αυτοψία που διενήργησε η κτηνίατρος του Δημοσίου και προσπάθησε με τρόπο εκβιαστικό να την πείσει να βεβαιώσει τα αντίθετα από αυτά που διεπίστωσε, ισχυριζόμενη αναληθώς ότι εγώ τακτοποίησα τον κήπο κατά την ημέρα της αυτοψίας. Η κτηνίατρος αναγκάστηκε να καλέσει την Αστυνομία, η οποία έστειλε στον τόπο του εγκλήματος τρεις άνδρες με μοτοσικλέτες, προκαλώντας έτσι την περιέργεια των περιοίκων, οι οποίοι δικαιολογημένα ήθελαν να μάθουν “τι συμβαίνει ;“
Η κ.Σκόρδα, τυφλωμένη από το φανατικό μίσος της εναντίον μου και επωφελούμενη από τη δική μου ενδοτικότητα, που δεν ενήργησα όπως έπρεπε, διότι με απέτρεπε προς τούτο ο σύζυγός μου για να έχουμε καλές σχέσεις με τους γείτονες, κατόρθωσε, με συκοφαντίες και ψεύδη, να αναστατώσει την οικογένειά μου και να κινητοποιήσει τις Αστυνομικές δυνάμεις της πόλης, την Κτηνιατρική Υπηρεσία και τους πραγματικά ή μη φιλόζωους.
Tώρα είμαι υποχρεωμένη, προς αποκατάσταση της αλήθειας, να καταφύγω στα Ποινικά και Πολιτικά Δικαστήρια και να ζητήσω την ποινική δίωξη της κ. Σκόρδα και της μητέρας της και αποζημίωση για την ταλαιπωρία και τη ψυχική οδύνη που υπέστην εγώ και η με σοβαρά προβλήματα υγείας κόρη μου.
Πληροφορώ όλους τους φιλόζωους που με αναρτήσεις στο διαδίκτυο ασχολήθηκαν μαζί μου για τη Λούση ότι μπορούν ελεύθερα να επισκεφθούν τον τόπο που μένει και θα διαπιστώσουν “ιδίοις όμμασι” ότι οι συνθήκες διαβίωσης είναι ιδανικές – άριστες. Δεν πιστεύω ότι είναι προτιμότερο ένα σκυλί να ζεί την ημέρα σε ένα κουτί – σπιτάκι παρά να είναι σχεδόν ελεύθερο σε έναν κήπο με γκαζόν.
Στην κυρία, που με εξυπνακίστικη ατάκα με χαρακτηρίζει εμμέσως πλην σαφώς ανόητη και “φυτό”, της λέγω ότι εγώ είμαι ένας φυσιολογικός, μέσος συνήθης και κοινωνικός άνθρωπος και ότι μου αρέσουν τα λουλούδια και τα καλλωπιστικά φυτά. Εσείς, όμως κυρία μου, που μπορεί να είστε ένας θηλυκός Αϊνστάιν, γίνατε θύμα μίας γυναίκας σπιούνου και συκοφάντριας, της οποίας οι ενέργειες δεν έχουν σχέση με την αλήθεια και τη λογική.
Πληροφορώ, τέλος, τις φιλοζωικές οργανώσεις και λοιπούς φιλόζωους, οι οποίοι με κατέκριναν και με απειλούν ότι θα βρεθώ σε κανένα χαντάκι, ότι μέσα σε πέντε ημέρες, από τις οποίες δύο ήμουνα άρρωστη και δύο ήταν αργίες, δεν μπορούσα να κάνω τίποτε περισσότερο από ό,τι έκανα. Τις πληροφορώ, επίσης, ότι εγώ ζήτησα να μου φέρουν ένα σκυλάκι για να φοβίζει τις γάτες, οι οποίες καταστρέφουν τα λουλούδια μου και βρωμούν την πιλοτή, τον κήπο, τους κηπίσκους και τις γλάστρες με τα λουλούδια. ‘Ομως, η Λούση είναι αξιαγάπητη, εκδηλώνει έντονα την αγάπη της και αμέσως έγινε μέλος της οικογενείας μου.-
Καστοριά, 30 Μαρτίου 2017.
Θεοδότα Λέφα