Άνθρωποι σαν τον Σπύρο σπανίζουν στην Καστοριά
Ο Σπύρος είναι ένας νέος που λατρεύει- όσο ελάχιστοι – την πόλη του και ιδιαίτερα τη γειτονιά του, το Απόζαρι.
Με γνώσεις για τον τόπο και τις οικογένειές του άλλων εποχών που εντυπωσιάζουν και τον πιο διστακτικό.
Γνωρίζει άριστα τα «Καστοριανά» με προφορά που παραδίδει μαθήματα λαογραφίας. Θα τον βρούμε συνήθως στο Απόζαρι. Τον τόπο που μεγάλωσε, αγαπά και δεν σταματά να εξερευνά, ώστε να ανακαλύψει καινούρια μυστικά.
Το Νοέμβριο του 2016 η αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Καστοριάς είχε αποδειχθεί πολύ μικρή για να χωρέσει όλους εκείνους που θέλησαν να γνωρίσουν το «Απόζαρι της ψυχής». Ένα φωτογραφικό λεύκωμα τεράστιας συναισθηματικής αξίας. Κατάθεση ψυχής του Σπύρου και των οικογενειών του Απόζαρι που μοιράζονται όμορφες αναμνήσεις από μια άλλη Καστοριά.
Το κράτος έδειξε το σκληρό του πρόσωπο στην πρόθεση του Σπύρου να διαθέσει τα έσοδα του λευκώματος σε εργασίες στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Τζώτζα. Το σχέδιο δεν προχώρησε τελικά για λόγους που προκάλεσαν απορία στην τοπική κοινωνία.
Κάποιος άλλος ίσως απογοητευόταν από την εξέλιξη αυτή και δεν είχε διάθεση για κοινωνική προσφορά. Ο Σπύρος όμως όχι! Βρήκε άλλο τρόπο να αποδείξει πως ευεργέτες τελικά υπάρχουν στον τόπο μας. Και είναι εκείνοι που μπορούν να τον αλλάξουν.
Αν βρεθείτε στη Βόρεια παραλία θα δείτε τους ειδικούς για τη συλλογή περιττωμάτων κατοικιδίων ζώων, κάδους.
Αγαπήστε και σεβαστείτε την πόλη μας όσο φροντίζετε και αγαπάτε το κατοικίδιό σας. Είναι ένδειξη πολιτισμού…
Τα λόγια του Σπύρου Αναγνώστου για τη δωρεά και τοποθέτηση κάδων συλλογή περιττωμάτων κατοικιδίων ζώων
Από μικρός έμαθα από την οικογένειά μου να αγαπώ τη γειτονιά μου, το Απόζαρι. Έμαθα να αγαπώ τα παλιά σπίτια, τα καλντερίμια , τις εκκλησιές και κυρίως τους ανθρώπους. Και όταν μεγάλωσα κατάλαβα πως αυτό είναι πολιτισμός.
Και μέσα σε όλα αυτά γεννήθηκε η ιδέα ενός φωτογραφικού λευκώματος. Οι άνθρωποι της γειτονιάς ,μου εμπιστεύτηκαν τις αναμνήσεις τους. Και το ευχαριστώ για τη θέρμη με την οποία συνέδραμαν το όνειρο μου φαντάζει μικρό. Και το όνειρο αυτό είχε ένα στόχο. Πραγματοποιήθηκε για να δούμε όλοι την εκκλησία του Αγίου Νικολάου Τζώτζα να ευπρεπίζεται και να ανοίγει ξανά η χιλιοκλειδωμένη πόρτα της, με τα έσοδα αυτού του λευκώματος. Και τότε βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το άσχημο πρόσωπο ενός ανάλγητου κράτους, με δημόσιους λειτουργούς με γραφειοκρατική αρτηριοσκλυρύνση, που αρνήθηκαν τη δική σας δωρεά.
Ο σύλλογος Απόζαρι ήρθε να καλύψει τα κενά της πολιτείας. Και η δωρεά να μετραπεί σε αγάπη για το περιβάλλον και τους ανθρώπους, σε κίνηση ελπίδας για μια σύγχρονη όψη της γειτονιάς μας, σε μια κίνηση πολιτισμού.
Οι συλλογοι πραγματωνουν τους στόχους τους οταν τα μελη τους λειτουργουν ομαδικα και συναποφασιζουν ως ενεργοι πολιτες με φρεσκιες ιδεες και προτασεις.
Η Xanthippi Ballis και ο George Panos, ενα ακουραστο και παντα δραστηριο ζευγάρι πρότειναν την τοποθετηση καδων περιττωμάτων κατοικιδιων ζώων.
Μερος της δωρεάς δαπανήθηκε για αυτο το σκοπό ενώ τα υπολοιπα χρηματα θα δαπανηθούν σε μελλοντικες δράσεις του Συλλόγου.
Ευχαριστώ όλους εσάς που συνδράματε ώστε η αγάπη μου για το Απόζαρι να μεταφραστεί στην κοινή μας προσφορά, ευχαριστώ το Σύλλογο που μόνο αγάπη χαρίζει στους κατοίκους της περιοχής, αγάπη και ανάσες πολιτισμού . Ευχαριστούμε και το Δήμο Καστοριάς για την άμεση ανταπόκριση στην υλοποίηση αυτής της περιβαλλοντικής παρέμβασης . Μέρα περιβάλλοντος , μέρα ευγνωμοσύνης για αυτό που μας κληρονόμησαν οι πρόγονοι μας και ευθύνης για αυτό που θα κληροδοτήσουμε στις μετέπειτα γενιές.
